Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku to zespół dwóch kościołów: neogotyckiej katedry, zbudowanej na początku XX wieku, oraz przylegającego do niej kościoła parafialnego z okresu późnego renesansu. Kościół parafialny jest najstarszą budowlą murowaną w Białymstoku, powstał w latach 1617-1626, zastępując istniejące wcześniej kościoły drewniane.
Jego fundatorem był ówczesny właściciel dóbr białostockich Piotr Wiesiołowski, a późnobarokowe wnętrze kościoła ufundował Jan Klemens Branicki. Ściany kościoła zostały pokryte polichromią (malowidła ścienne) w 1751 roku przez Antoniego Herliczkę. Katedra została zbudowana na początku XX wieku w stylu neogotyckim i jest znacznie nowszym elementem kompleksu. Katedra jest znana ze swojej wspaniałej architektury i jest popularnym celem podróży zarówno wśród mieszkańców, jak i turystów.
Kompleks Bazyliki Archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku jest świadectwem długiej i różnorodnej historii miasta i obowiązkowym punktem zwiedzania dla każdego, kto odwiedza te okolice.
