Jezioro Jaczno, położone w malowniczym zakątku Suwalszczyzny, to niezwykły zbiornik wodny, który wyróżnia się zarówno pod względem geologicznym, jak i biologicznym. Długie i wąskie, to jezioro wytopiskowe o charakterze silnie eutroficznym, co sprawia, że jest interesującym obiektem badań naukowych oraz atrakcyjnym miejscem do obserwacji natury.
Geografia i formacje brzegowe
Jezioro Jaczno ma nietypowy kształt – jest długie i wąskie, a jego brzeg od północy i północnego zachodu charakteryzuje się dużymi spadkami. Porośnięte lasem świerkowo-sosnowym z domieszką drzew liściastych, te strome zbocza nadają jezioru dziki i nieco tajemniczy charakter. Wokół jeziora znajduje się także wiele zatok i przewężeń, które dzielą je na wyraźne plosa. W szczególności wyróżniają się trzy główne części: Duży Plos na północy, Okrągiełek w części środkowej oraz południowy fragment z dwoma zatokami – Żołnierka i Staw.
Woda i ekosystem jeziora
Woda w Jeziorze Jaczno ma charakterystyczny odcień zieleni, który jest wynikiem intensywnego rozwoju glonu Chlorella. Dzięki dużym ilościom tego glonu, jezioro nabiera unikalnego koloru, nie występującego powszechnie na Suwalszczyźnie. Zjawisko to, choć nadaje jezioru wyjątkowego charakteru, wiąże się również z procesami eutrofizacji. Latem, kiedy glony opadają na dno jeziora, tworzą osady biogeniczne, które w ciągu lat systematycznie podnoszą poziom wody. Osady te osiągnęły już imponującą grubość 20 metrów, co wskazuje na długotrwały proces wzrostu eutrofizacji.
W jeziorze Jaczno występuje również bogata roślinność wodna. W pasie litoralu rosną takie gatunki jak trzcina pospolita, oczeret jeziorny, pałka, sitowie oraz tatarak. W zatokach można spotkać stanowiska grążela żółtego, a także różne gatunki rdestnicy, co stanowi dodatkowy atut tego akwenu.